Totaal aantal pageviews

zondag 21 maart 2010

Egypte



We waren de afgelopen week dus voor het eerst van ons leven in Egypte. We hebben ons prima geamuseerd. We zaten in een heel fraai all-inclusief resort en hebben daar nauwelijks nog geld behoeven uit te geven. Vooraf hadden we besloten als enige excursie met een boot te gaan varen met een glazen bodem om naar de daar veelvuldig aanwezig koralen en vissen te gaan kijken in de Rode Zee. Dus met een busje naar Sharm El Sheikh voor de vaart van een 1 1/2 uur. Was echter helaas geen succes. Juist die ochtend gebeurde wat vlgs. de kapitein 1x peer jaar voorkomt en dat was dat het water troebel was. Fus helaas. Meerdere mensen werden zeeziek en ikzelf zat aan de rand. Na afloop konden we kiezen voor een gratis latere tocht of een dvd. We kozen maar voor het laatste.
Het resort was dus prachtig met een aaneenschakeling van zwembaden. Het eten was redelijk, de Russen niet hinderlijk en soms amusant om naar te kijken en met de hygiƫne ging het ook goed al kreeg ik op het laatst zoals vele mensen diarree.

Opvallend was de vriendelijkheid van het personeel. Waar je ook liep in het resort was men uitermate vriendelijk. Je zou denken, dat men dit doet om de tip maar ik kan niet zeggen dat men opvallend naar tip hengelde door te laten blijken, dat men pas service wilde verlenen als er werd getipt. Overigens werden door het personeel per dag wel 13 uur gemaakt en verdiende men minder dan € 50 per dag.




Op de foto Yvonne met Mostafa, die de gehele dag serveerde bij het zwembad.

donderdag 11 maart 2010

Hallo!!! Zijn we er nog?

Dat is een tijd geleden, de laatste blog op 2 december over de nieuwe knie! Dat was zo'n beetje toen de vorstperiode begon en vanochtend hoorde ik dat de komende dagen voor het eerst sinds die tijd er geen vorst meer wordt voorspeld in ons landje. Dus hanteer ik dat maar als reden dat ik zo lang wegbleef. Nu maar eens te kijken hoe het bloggen ook alweer werkt.

Met de knie gaat het inmiddels na 4 maanden een stuk beter. Het zat een poosje wat tegen omdat het litteken door een bacterie niet wilde genezen maar met wat kunst en vliegwerk is dat ook opgelost. Ik loop nog niet als een jonge hond. Een beetje voorzichtig met een gevoel van instabiliteit maar dat hoort bij het normale patroon als ik het goed heb begrepen. Schijnt een jaar te duren dat je het verhaal een beetje gaat vergeten.

We gaan er even een weekje tussenuit en vertrekken morgen vroeg naar Egypte. Even naar de warmte een poosje luieren in zon met een boek en de mp3-speler in een all-inclusive. Tussen de Russen en oppassen met het eten maar dat mag allemaal de pret niet drukken.



Als we terug zijn gaan we weer zo'n beetje aan de caravan denken! Ook weer leuk!