La Jonquera 5 en 6 juli 2017

We hadden gereserveerd om op 7 juli in de Dordogne aan te komen op de camping bij de B&B waar de fam. Veen een paar dagen zou komen logeren. Ik had gepland om daar vanaf  Platja d'Aro er met 2 nachten over te doen. Een nacht aan de grens met Spanje en de 2e overnachting in de buurt van Toulouse. Hierdoor zou ik op tijd in de Dordogne aankomen. De ervaring leert , dat de tocht door de Dordogne vaak zeer langdurig is.
De enige camping bij Toulouse had niet zo'n gunstige recensie waardoor we besloten om 2 dagen wedero, net als op de heenweg op de camping in Capmany te overnachten aan de voet van de Pyreneeën. Een goede gelegenheid om een uitvoerig een kijkje te nemen in La Jonquera, waar we altijd veel leven in de brouwerij zien als we er langs rijden.

Dus vanaf Platja d'Aro een uurtje rijden naar die camping en diezelfde middag wat huishoudelijke inkopen gedaan in de Esclat daar. Viel gelijk gelijk op, dat de winkel uitpuilt van de opgestelde sterke drank die kennelijk in hoofdzaak de Fransen daar nog steeds komen inkopen.
Verder kwamen we terecht in een heel gezellig chauffeursrestaurant alwaar je voor € 15 een 3-gangen maaltijd kunt krijgen.


De volgende dag hebben we uitvoerig de het Centre Commercial Gran Jonquira bezocht. De outlet die daar staat. Een geweldig gebouw met een nog grotere parkeerplaats druk bezocht door Fransen.

Het viel ons echter erg tegen. Een van de weinige grote merken aldaar in Nike maar verder weinig interessants voor ons. Dat weten wij en jullie dan ook gelijk.










s'Avonds wederom naar dat chauffeursrestaurant met mosselen als voorgerecht!

Platja d'Aro 22 juni- 5 juli 2017

Ook al bijna traditioneel is dat we na vertrek in Montroig richting Costa Brava gaan naar onze oude stek Platja d, Aro.
De ervaring is de laatste jaren dat het in Spanje rond deze tijd al erg heet kan worden. We staan altijd op de camping Valldaro . De camping ligt iets verder van het strand dan de camping waar we vroeger heel vaak kwamen maar is in die weken als wij er zijn nog laag in prijs. Omdat we in de voorafgaande weken in Montroig erg verwend zijn met de kwaliteit van de camping vinden we het geen probleem om hier de korte periode een stapje terug te doen. Het ergste bezwaar hier op alle campings is dat de paden niet geasfalteerd zijn zodat er erg veel stof loskomt als het lang droog is en er veel verkeer is op de camping. Daarom hadden we dit jaar een andere plek geregeld op de camping dan de vorige 3 jaar. Helaas stonden we langs een pad waar de gehele dag huurders voorbij kwamen van een stacaravan bedrijf uit Frankrijk. Nou, die Fransen hebben geen enkele discipline om zonder te scheuren over een camping te rijden. Dus zaten we gehele dag stof te happen met de caravan afgesloten en de airco aan. Dat doen we volgend jaar anders!

We hadden in Montroig goed contact met onze buren uit Duitsland Karl Heinz en  Inge. Die gingen op ons advies ook richting Platja d'Aro. Ik had ze camping Riembau geadviseerd die naast onze camping ligt. Dit vanwege de te verwachten drukte op de camping met het San Juan weekend en ook om de Duitse vrienden niet te dicht in onze buurt te hebben!

We zijn een aantal dagen vrij intensief met die mensen opgetrokken. Leuk om mensen, die hier nooit geweest zijn het stadje en omgeving te kunnen laten zien. Tevens zijn we naar het vuurwerk aan de boulevard geweest op vrijdagavond op San Juan. Geweldig waren ze uitgepakt dit jaar. Een vuurwerk zoals ik nog zelden of nooit gezien heb. Het hield net op een duurde een dik half uur!
Met de Duitsers veel terrassen bezocht, de vrijdagmarkt en de prachtige wandeling gemaakt over de belvedère langs de rotskust s'Agaro tussen Playa d 'Aro en van der Valk Barcarola.

Op 30 juni kregen we te maken met een vervelend probleem. 's Avonds rond 8 uur veranderde het weer vrij onverwacht. Donkere wolken pakten zich samen en binnen 10 minuten barstte een hevig onweer los. een mens vergeet gauw maar ik kan mij niet herinneren dat zo dicht rond mij de bliksem tekeer ging en de klappen zo hard waren.

Vervolgens ging het keihard waaien. Het eerste wat ik deed was aan de luifel hangen om te voorkomen, dat deze de lucht in zou waaien. Rondom mij waren de buren afwezig en hub luifel en tent vlogen al vrij snel in het rond. Ik vreesde dat rondvliegend spul mijn caravan en/of auto zou kunnen beschadigen.

Vervolgens barstte de regen los en dat ging na enige tijd over in hevige hagel. Het was geen gehoor! Stenen als duiveneieren zo groot kletterden op mijn auto en caravan.

De hagel ging maar door en hing van schrik wel 3 kwartier nog steeds aan mijn luifel om deze vast te houden terwijl het al lang niet meer waaide. Door het geluid van de hagel heb je dan toch de nijging de boel te willen vasthouden.

De volgende dag bleek dat de buurman niet alleen zijn luifel verspeeld had maar ook zijn camper hagelschade had opgelopen.

Op de camping was de schade fors. We hadden goed de pest in!