We hadden natuurlijk al jarenlang de verhalen gehoord over de bijzondere schoonheid van de Phi Phi Islands in Thailand. Niet alleen in de talloze publicaties in vakantietijdschriften maar ook de de publiciteit in het verleden van speelfilms die er zijn opgenomen. Veel tochten gaan naar het James Bond eiland waar een gedeelte van de film "The man with the Golden Gun". Zo is er de film "The Beach" van Leonardo DiCaprio opgenomen op Koh Phi Phi Leh op het strand van Maya Bay.
Ook onze kinderen zijn er geweest en we kennen de verhalen, die zij meenamen, Er zijn zelfs mensen die zich een voorstelling maken van het Paradijs op Aarde en durven te beweren, dat dit erop moet lijken.
Kortom, de enige excursie die wij zouden gaan maken was naar deze bestemming!
Overal in het dorp worden de excursies verkocht voor ongeveer dezelfde prijzen. Het enige dat opvalt is dat er 3 klassen zijn. dit zijn standaard, extra en super. Gevraagd naar het verschil tussen extra en super werd geantwoord dat super een ruimere speedboot betreft met minder mensen aan boord en onbeperkt drankjes en een uitgeserveerde uitgebreide lunch i.p.v. een luchbuffet. Dat klonk allemaal goed en omdat Herman alleen het beste wil in de vakantie namen we het duurste en gingen we hierop niet besparen.
We werden met een keurig busje opgehaald langs diverse hotels en met andere deelnemers naar een pier gebracht in de buurt van onze verblijfplaats voor inscheping. De boot viel wat klein uit toen we er aan kwamen en we konden er met een mannetje of 30 eigenlijk maar net in. Later zagen we dat je ook speedboten had met 3 motoren en deze had er "maar"3 dus was smaller. Yvonne wilde graag in het zonnetje voorin zitten. Even twijfelde ik of dit wel verstandig was met een speedboot in open zee maar omdat Yvonne aandrong en ik vanaf het strand de 10 dagen ervoor weinig rimpeltjes in zee had gezien leek het mij wel verantwoord.
Yvonne zat heel rot op een smal bankje in de punt en kon zich wat moeilijk vastgrijpen aan de boot. Toen de boot in open water kwam gaf hij een geweldige poep gas en duwden de 2x 225 pk motoren de boot met een enorme kracht vooruit. Ja, en op open zee is altijd wel wind en wat golven dus dat ging verschrikkelijk tekeer. Toen we vroegen aan de jongelui die bij ons zaten uit de VS en Australiƫ of ze wat konden opschuiven, zodat Yvonne wat beter kon zitten stemden ze daar niet in toe. Die boot moet zo'n 60 km over zee afleggen en dat doen ze in drie kwartier dus ik schat dat de snelheid zo'n 80km p/u is.
Al gauw kwam de bestemming inzicht en konden we heerlijk op Phi Phi Leh die prachtige Maya Bay inglijden. We hebben daar een uurtje vertoeft en het was heel mooi. Je moest alleen de 50 boten wegdenken en de honderden toeristen die daar op dat strand werden gedropt en de dames zich laten inbeelden dat alleen DiCaprio daar stond en de droom was compleet! Vooral Russinnen waanden zich in het paradijs en die krijgen dan altijd de sterke drang om zich in de meest voordelige sexy wijze langs de vloedlijn te bewegen om zich daar te laten fotograferen. Kijk naar mijn filmpje dat ik hierover gemaakt heb en dat je
HIER kunt bewonderen. In het filmpje staat ook onze verdere belevenissen van die dag behalve het nare incident dat we tijdens de verdere boottocht beleefden.
Toen we verder gingen met de boot nam iedereen weer dezelfde plaats in dus was er geen mogelijkheid voor ons om van plaats te wisselen. We verwachtten dat we het ergste wel zouden hebben gehad en nu met een slakkengang naar de verdere eilanden zouden varen.
Niets was minder waar. Ging die boot weer als een gek verder en dat was een hele afstand! We bonkten en schoten omhoog met een pest lawaai en de mensen achterin de boot kregen hele ladingen water over zich heen. Lekker super allemaal. Af- en toe kregen we zulke klappen te verwerken dat mijn bril tot twee keer toe van mijn neus viel. Er was ook geen mogelijkheid meer om een andere heenkomen op te zoeken want je hield jezelf niet meer.
Om kort te gaan: op een zeker moment tijdens zo'n klap geeft Yvonne een gil die ik in 40 jaar nog nooit van haar heb gehoord. Ze werd naar boven geworpen en op het moment dat ze neerkwam gaf de boot weer een klap omhoog met als gevolg, dat ze een reuze klap op haar rug moest opvangen. Ik vreesde even het ergste. Rug gebroken en ledematen verlamd en we konden zeker 10 minuten niets doen omdat niemand een helpende hand kon toesteken. Zeker de Amerikanen en Australische jongelui lieten het gewoon afweten!
Gelukkig bleek toen we weer overeind konden komen, dat Yvonne alles kon bewegen en kon ze wat hulp krijgen van de bemanning en wat passagiers en heeft ze de rest van de dag helaas als een geraakt vogeltje aan zich voorbij zien gaan. Pffff!
We voeren naar het eiland Koh Phi Phi Don en kregen daar een leuke lunch geserveerd. Daarna hebben we nog een uurtje op het strand kunnen liggen en een beetje kunnen zwemmen.
Vervolgens voeren we naar een mooie baai waar we konden snorkelen. Ik heb ook nog de mooie vissen kunnen bewonderen die daar in grote getale aanwezig waren.
Tenslotte gingen we ook nog naar Bamboo Island, een van de vele onbewoonde eilanden in de regio en daar hebben we wederom heerlijk op het strand kunnen zonnen en kunnen zwemmen. Tevens werden we nog getrakteerd op fruit en gebak.
Dus samengevat: een prachtige dag, veel schitterende natuur gezien maar helaas met een vervelend incident!