Mijn schoonvader is overleden.

Op 4 november 2013 is mijn schoonvader Henk Schuurman overleden.
Op de respectabele leeftijd van bijna 94 jaar is hij op de wijze die geheel past bij de man in alle rust overleden op de palliatieve afdeling van verzorgingshuis "Het Zonnehuis" in Zwolle.

We brachten hem 10 dagen ervoor naar de afdeling omdat men aangaf dat het onvermijdelijke langzaam naderde.
Men heeft het langzame sterven op een zo comfortabel mogelijke manier willen inluiden en dat is naar wij denken heel goed en op een waardige manier gegaan. Heel, heel langzaam trad de dood in op een moment dat zo goed bij hem past namelijk toen hij even alleen was. Geen heftigheid aan het bed, hij wilde niemand tot last zijn in een langzame slaap heeft hij zijn laatste adem uitgeblazen.

Ik herinner hem mij in de ruim 45 jaar dat ik hem heb meegemaakt op een heel bijzondere manier.
Zelden maak je iemand zo'n lange periode mee waarin je nooit hebt meegemaakt dat je boos op hem bent geweest. Ik kan mij niet herinneren, dat de man ooit iets lelijks tegen mij heeft gezegd laat staan dat ik mij door hem gekwetst heb gevoeld. Hij zal zich in zijn leven zeker wel eens boos hebben gemaakt maar ik heb het nooit meegemaakt. Hij vertelde mij ooit eens dat hem in zijn werkzame leven was opgevallen hoeveel collega's bezweken onder geruzie en gekift in de naaste omgeving en het gezin met vrouw en kinderen en dat hij probeerde daar ver van weg te blijven. Dat lukte hem bijzonder goed en wellicht heeft dit wel een bijdrage geleverd aan de mooie leeftijd welke heeft mogen bereiken.

M'n schoonvader is zelden ziek geweest, heeft een enkele keer in het ziekenhuis gelegen voor een betrekkelijk eenvoudige ingreep.  De laatste jaren trad een vorm van dementie op waarin hij steeds meer in zichzelf leek te kruipen maar wat zo langzaam ging dat je zou denken dat het bij het normale proces van het vorderen van de leeftijd behoort.

Het proces naar het einde is heel evenwichtig verlopen zoals het eigenlijk zou moeten zijn. In de tegenwoordige tijd zou je haast denken dat de dood altijd het gevolg moet zijn van ernstige ziektes met heftige lijden.

De man heeft een fijn leven gehad. Zoals in ieder leven is er wel eens malheur geweest maar in het algemeen kun je toch niet zeggen dat er heel vervelende en heftige dingen zijn gebeurd. Ook zijn vrouw en kinderen hebben nooit het evenwicht in zijn leven kunnen verstoren. Ook financieel verliep alles gladjes.
Aan het begin van zijn carrière heeft hij een aantal jaren met zijn gezin gewoond in het voormalige Nederlands Indië voor zijn werkgever Shell. Vervolgens zijn kinderen zien opgroeien in Spijkenisse en werkend op de raffinaderij in Pernis. Vervolgens een heel gelukkige tijd gehad toen hij woonachtig was in hun mooie huis in Oudenbosch.

In 2008 besloten hij en zijn vrouw gezien het vorderen van de leeftijd te verkassen naar een ouderenwoning in Zwolle. Toen is er een proces ingetreden waarbij de dementie zich openbaarde.

Het afsluiten van de woning hiernaast en hiermede tevens van de periode Oudenbosch heeft hij nooit helemaal goed kunnen verwerken.


Na het overlijden van zijn vrouw Diny in 2010 kwam hij alleen te wonen. Hij kon zijn hele leven prima alleen zijn dus dat leek geen probleem al nam de dementie sinds dien wel extra snel toe.

Het op deze vergevorderde leeftijd sterven onder zulke omstandigheden zouden vele mensen wensen, althans ik wel!
Hier volgen wat korte filmpjes, die ik de laatste jaren heb gemaakt en waarin hij voorkomt:

Allereerst op zijn 89e verjaardag in Sans Sourci in Zwolle nog samen met zijn vrouw:
https://www.youtube.com/watch?v=RVw6tWS9fkc

Op bezoek op de camping in Zwolle in augustus 2010 nadat mijn schoonmoeder was overleden:
https://www.youtube.com/watch?v=N3IBDn8178E

Op koffievisite bij super-Opa in Zwolle
https://www.youtube.com/watch?v=44doXEivmbA

Super-Opa speelt piano op 1 november 2010:
https://www.youtube.com/watch?v=oNSQtXQojXg

Nog een paar piano deuntjes van Opa op 22 april 2011:
https://www.youtube.com/watch?v=xnKDJ48AxOk

Achter- kleindochter Lize op bezoek op 29 april 2012:
https://www.youtube.com/watch?v=95QPbq5RCLI

Het opzetten van de kerstboom op 17 december 2012:
https://www.youtube.com/watch?v=2rYXM1FC1yM

...en tenslotte de laatste beelden op 20 maart 2013:
https://www.youtube.com/watch?v=Z_4-f93fWKw

Disneyland Parijs

Een jaar geleden waren we 40 jaar getrouwd en we hadden al een aantal jaren het plan rond die tijd met kinderen en kleinkinderen een weekend naar Disneyland te gaan.

Gelukkig kon dit toen niet doorgaan omdat het vreugdevolle feit zich voordeed, dat rond die datum onze kleindochter Lize geboren werd.

Het werd dus een jaartje uitgesteld maar nu ging het er eindelijk van komen. Althans, dat leek er nog even niet op. Ik had al maanden van te voren de boeking gedaan bij OAD, al tientallen jaren de enige partner in Nederland van de EuroDisney Parken. Met z'n tienen 3 kamers bespreken en alle andere dingen regelen zoals de permanente toegang en het avondeten arrangeren leek mij wat lastig via internet. Ik had al aan-betaald dus alles leek geregeld. Kregen we 2 weken van te voren het bericht van het faillissement. We zaten nog op de camping bij Maastricht dus ik had geen papieren bij mij met gegevens waarmee ik actie kon ondernemen. De telefoontjes die ik deed waren nutteloos want niemand bij OAD kon iets zinnigs zeggen.

Een paar dagen later toen de mist wat was opgetrokken bleek dat alle arrangementen geannuleerd waren en ik mijn geld bij het garantiefonds kon gaan terughalen. Teleurstelling alom in de familie. De verlofdagen waren opgenomen en de kleinkinderen schoolvrij gehaald.

Na terugkomst thuis een paar dagen later in de telefoon geklommen rechtstreeks met de EuroDisney organisatie en alles tot grote opluchting opnieuw kunnen bespreken. Zelfs in een heus EuroDisney-hotel en een beter diner-arrangement voor minder geld.

Op donderdag met 3 auto's richting Parijs. Direct in de namiddag met de shuttle-bus naar het park en daar een kennismakingsrondje gemaakt en gegeten in een restaurant in het park.

Op vrijdag na een lekker ontbijt in het hotel snel te voet nar het park. Het bleek dat de hotels vlak voor het Disney Village gelegen zijn. Een gezellige wandeling van 15min. was dat naar de ingang van het park.
Aldaar tot laat in de middag het Disneyland Park bezocht met Town Square, Main Street USA het Central Plaza en het Doornroosje-kasteel. In het park heb je de verschillende thema's zoals Discoveryland, Fantasyland, Adventureland en Frontierland. Tevens de verschillende Parades gezien. Natuurlijk de grote parade in de namiddag maar ook in deze weken de Halloween-parade. Leuk om te zien en allemaal zeer professioneel.

Op vrijdagavond hadden we een heel leuk buffet in het hotel en konden we na een lekker biertje in de lounge eindelijk onze rug en voeten de noodzakelijk rust geven voor de volgende dag.

Die zaterdag splitste de familie zich in eerste instantie. Opa en Oma gingen met Rutger en Marleen met de kleindochters Sienna en Lize naar het themapark en Marco, Jessica en de kleinzoons Bengt en Jens naar het Walt Disney Studios Park waar wat heftiger attracties te beleven zijn.
Opa en Oma gingen nog met de kleindochters op bezoek voor een foto bij Mickey.

Later sloten we ons aan bij de kleinzoons in het andere park en daar ging iedereen spannende attracties bezoeken behalve Opa en Oma die een wandeling door het park maakten en met Lize op de foto gingen.

Laat in de middag kwamen we versleten terug in het hotel om even de rug te rechten en ons op te frissen voor het avondeten in het restaurant Café Mickey alwaar levende personages aan tafel verschijnen.

Na het diner spoedden we ons naar het park voor het doen van wat aankopen in de souvenirs winkels en de afsluitende show vanwege het 20-jarig bestaan bij het kasteel. Daar werd een 20 minuten durende lichtshow gebracht genaamde "Dreams" met beelden geprojecteerd op het kasteel aangevuld met muziek, fonteinenshows en een hevig vuurwerk.

Op zondag maakten we met 3 auto's nog een rondje langs de Seine in Parijs en de Eiffeltoren. De auto's nog even in de parkeergarage bij de Arc de Triomphe geparkeerd en onder begeleiding van een heerlijk zondagochtend zonnetje gewandeld over de Champs Elysees.

Toen in rap tempo naar huis begeleid door een hevig noodweer dat Nederland teisterde die zondag.



Tot besluit hebben we nog gezellig en goed gegeten bij van van de Valk in Barendrecht.

Het was een heel geslaagd weekend, waarvan we hopen dat iedereen zich dat in de lengte der jaren zal weten te herinneren.

P.s. We gaan nu alvast nadenken en sparen voor hetgeen we over 9 jaar kunnen verzinnen!

De foto's van het weekend kun je hier zien:
 https://picasaweb.google.com/108585441399366000098/DisneylandParijs?noredirect=1

De film kun je hier aanschouwen:
http://www.youtube.com/watch?v=-IBSaFfK6O0

Maastricht

Voor het einde van het caravanseizoen reden we van Macon zo snel mogelijk naar Berg en Terblijt. Wederom was het opvallend rustig zo buiten het vakantieseizoen. De eerste 150km vanaf Macon was het weinig genieten van de Bourgondische bergen door de behoorlijke mist. Voordeel was wel dat we voor we het wisten al snel boven Dyon zaten alwaar het begon op te klaren. In de Ardennen nog een heerlijke frites gegeten in Baraque de Friture.

Nog een week opvallend mooi weer gehad in Zuid-Limburg. Al was het vroeg in de morgen wel mistig.

Weer de dingen gedaan, die we gewend zijn. Caravan van binnen- en buiten cleanen voor de winterstalling. Naar de Appie aan het Brusselse Plein. Shoppen in Maasmechelen en Valkenburg.







's Avonds een keer gezellig wezen eten in het straatje van Valkenburg.

En op zondagochtend met dat mooie weer voor het eerst sinds jaren met Toos en Hans naar de vogeltjesmarkt in Luik op die sfeervolle plek langs de Maas.

Ook nog in de binnenstad van Luik een terras bevolkt voor een lekker Belgisch biertje.

Vervolgens 20km noordwaarts om in het Vlaamse Tongeren vlgs traditie een kop soep te eten en wederom een Belgisch biertje te pakken op het terras op de Grote Markt.

Later in de middag alweer frieten gegeten uit een bak met zo'n enorme omvang dat ik voor een jaar weer genoeg Belgische frieten gegeten heb!

Terug naar het noorden.

Op deze dag reden we we over opvallend rustige tolwegen naar het noorden en doorkruisten Lyon heel relaxed om op de doorgangscamping muncipal in Macon te overnachten. Prima camping met splinternieuw sanitair en een restaurant waar we opvallend smakelijk hebben gegeten.
Even om te onthouden voor in de toekomst als overnachtingscamping.

Naar de Costa Brava.

We wilden eens in september naar Spanje. Aan de Costa Brava in Platja d'Aro is onze stek. Met de kinderen zijn wij daar in het verleden misschien wel 12 keer geweest. Nog even overwogen onder Barcelona te gaan staan omdat je aan de Costa Brava nog weleens invloed van het weer hebt vanuit de Pyreneeën. Het was echter een te lang stuk vanuit de Dordogne voor 1 dag dus terug na een jaar of 6 naar de plek waar het allemaal begon.

Het had daar de nacht ervoor enorm geregend en dat was nog goed te zien. Verder was de camping erg leeg. De laatste zondag van augustus was de camping naar ik hoorde op 1 dag volledig leeggestroomd. Er waren nog naar schatting een stuk of 30 caravans nog bezet met opvallend veel Zwitsers. Verder achter op de camping nog een groot jeugdkamp uit Duitsland.

De auto heeft de volledige tijd van 3 1/2 week onder de hoes gestaan en dus niet gebruikt. Ondanks het feit dat de benzine maar € 1,42 kost heb ik in die periode geen km gereden.
 Het schema van nagenoeg elke dag: de Volkskrant downloaden op de tablet, douchen, koffie leuten, met de fiets naar de super, een glaasje rosé, lunch, naar het strand, een biertje, een baco en een glaasje whisky. Eten, afwassen en de caravan in voor de tv. Wat een eentonigheid! Maar wel genieten met gedurende nagenoeg al die weken fantastisch weer.
Hier wat sfeerbeelden:

Het ging nooit vervelen, die alledaagse routine.
Regelmatig gingen we toeren over de kilometerslange boulevard en naar de straatjes met vertier in het centrum.
Opvallend was dat er weinig tot niets te  merken merken was van economische problemen die Spanje teisteren. Geen leegstaande winkels, geen massale hoeveelheid woningen die te koop staan en erg druk in de stad voor deze tijd van het jaar. De winkels zijn opvallend chiquer geworden en zeer waarschijnlijk komt dat door de Russen die ook hier de omgeving ontdekt hebben.
We zijn een aantal keren gaan eten en het was goed druk.

Kortom: we hebben het reuze naar de zin gehad!

Op naar de Dordogne.

De volgende dag verder naar het zuiden. We gingen op bezoek bij Rutger, Marleen en de kleindochters Sienna en Lize die op vakantie waren in een tent op de RCN camping Le Moulin de la Pique bij het plaatsje Belvès in de Dordogne.

Hier was het nog een week hoogseizoen en het was daar heel gezellig vol met Nederlanders. Een goed animatie-team, uitstekende voorzieningen en hele leuke zwembaden. Zeer geschikt voor de kleintjes!

We hadden een mooi plekje voor de caravan:

De Dordogne is natuurlijk prachtig om te verblijven met aantrekkelijke plekken om eens te bezoeken zoals

Sarlat en Souillac.

Rutger en Marleen waren daar met vrienden Barry en Angela en op dinsdag hebben we nog gezellig voor onze caravan met zijn alle het bekende saté-evenement beleefd van Yvonne en Herman. Al had deze keer Barry een heel groot aandeel in het warm houden van de bbq.

Dus gingen we eens met vakantie!

Dit jaar was een ander jaar dan normaal. Moet kunnen, enige aanpassing op zijn tijd mag eigenlijk geen bezwaar zijn. Omdat we al jaren eigenlijk alleen maar vakantie genieten zeg ik altijd dat ik nooit op vakantie ga. Ik bedoel met vakantie: er een ruim aantal weken vandoor gaan naar een ander land.

Dit jaar begon dus op 23 augustus "de vakantie" op vrijdag 23 augustus met de caravan op weg via Parijs en voorbij Orleans naar Nouen-le-Fuzelier op de camping La Grande Sologne. Er zijn niet zo heel veel camping op deze route naar het zuiden. Al een aantal keren hier geweest en weer prima bevallen. De caravan aan de haak laten staan op een ruime plek onder de bomen. Die hinderen alleen het gebruik van de satelliet voor die ene avond. Dus dat werd lekker de Volkskrant lezen van die ochtend uit Maassluis.

We gingen weer richting Zwolle.

Voor het 4e opeenvolgende jaar gingen we weer naar de camping in Zwolle tijdens de vakantie van de mijn zwager Ronald met zijn gezin naar Frankrijk. Mijn schoonvader heeft inmiddels de zeer hoge leeftijd van 93 bereikt en langzaam maar zeker dreigt het vlammetje van de kaars steeds kleiner te worden.
Tot overmaat van ramp gebeurde een paar dagen voor het vertrek datgene waar we al lang op wachten; Opa viel hard op zijn achterhoofd. Een Behoorlijke wond was het gevolg maar spannender was wat de verdere gevolgen zouden zijn. Gelukkig niet de verwachte breuk in de heup.

Omdat ik voor controle naar het ziekenhuis moest konden we pas een paar dagen na het vertrek van Ronald richting Zwolle. We troffen daar de beste man aan in een heel andere conditie dan eind april tijdens ons laatste bezoek. Communicatie met hem was nu schier onmogelijk en hij viel voortdurend in slaap. Vermoedelijk had hij tijdens de val een hersenschudding opgelopen. Wat ook een probleem was dat zijn weerstand tegen eten nog groter geworden was en hij nog maar heel weinig dronk. Het was hartverscheurend hoe hij in korte tijd in conditie achteruit ging. Hij vertoefde 2 dagen per week in het dagverblijf en al spoedig drongen de verpleegkundigen aan om het 5 dgn on het dagverblijf op te nemen zodat het voortdurend slapen zou bemerkt zou worden en het innemen van eten en drinken.

Het ging allemaal zo snel dat we al na 2 dgn werden benaderd om een rolstoel te gaan halen omdat het lopen met de rollator gedurende het korte stukje naar de dagopvang niet meer ging.
Ook in zijn woning kon hij zich niet meer verplaatsen en moest hij soms uren blijven zitten totdat een zorgmedewerkster na een paar uur weer langs kwam. ook 's nachts kon hij zijn bed niet meer uit met alle gevolgen van dien.

Uiteindelijk kwam er een situatie dat hij 's nachts in paniek raakte omdat hij niet meer wist dat hij in zijn eigen huis was en het voor de thuiszorg het een steeds groter probleem werd hem goed te kunnen verzorgen om rede dat hij niet meer langdurig alleen kon zijn.
Besloten werd na een gesprek met de arts en leiding van de thuiszorg dat hij zijn huis moest verlaten en naar een verzorgingshuis zou moeten. Voorlopig is hij nu geplaatst in een observatieafdeling en het is verheugend om vast te stellen dat mede d.m.v de kanjers die daar op de afdeling werken hij gelukkig weer aan het eten is gegaan en zichtbaar weer opknapt.



Hebben we verder nog iets gedaan in die 3 weken in Zwolle. Gezien de omstandigheden zijn we op 2 dagen na bij Opa op bezoek geweest. Daarnaast gingen we elke dag naar Appie om onze en zijn koelkast te vullen.
Verder zijn we een keer gaan fietsen met de pont naar Hattem en over de nieuwe spoorbrug terug.







Ook gingen we nog een zondag naar de beroemde boekenmarkt in Deventer met na afloop het traditionele patatje bij halte Assel nabij Hoog Buurlo op de Veluwe.




Ook nog een hoogtepunt was het bezoek van Rutger, Marleen en de 2 kleindochters met hun nieuwe auto op de camping met een etentje in een pannenkoeken restaurant









Nu weer even thuis om over een week of 2 eindelijk eens met VAKANTIE te gaan tot eind september.


 

Toch nog een voorjaarsreis!

Door alle gezondheidsperikelen kwam het er dit voorjaar niet van een grote voorjaarsreis met de caravan te maken. Dus dit jaar draaien we het schema een keer om en gaan we eerst een paar weken naar Berg en Terblijt bij Maastricht. De bedoeling is half juli weer traditioneel naar de bejaarde vader van Yvonne tijdens een verblijf op de boerencamping in Zwolle en dan maar eind augustus een week of 5 naar het zuiden!

Dus vrijdag 21 juni vertrokken we met de nieuwe auto en caravan naar Zuid-Limburg als een soort revalidatie! Was eigenlijk niet nodig want als de operatie heeft verder geen gevolgen en je bent gelijk weer helemaal het ventje! Hoogstens moet er nog wat narcose uit mijn lijf.

Het was weer heel relaxed op de camping. Dit keer vanwege de hechting in mijn nek geen zwempartijen in de vroege ochtend maar verder de veel krant gelezen, het koude weer van de eerste week doorstaan, bezoeken aan de aspergekwekerij bij Roermond, ijsjes gegeten in Vlijmen en in Duitsland, haring gegeten op de markt van Maastricht, geld uitgeven in Maasmechelen en een bezoek aan Hasselt.

Verder wat ritjes gemaakt met de nieuwe auto langs de St. Pietersberg en de Belgische Maas.

 We hadden nog 1 1/2 week prachtig weer en konden ook een kennis maken van het begin van de zomervakantie voor veel mensen op de camping in Nederland.

Vrijdag 12 juli gingen we weer naar huis.