Een duivels dilemma!

Vandaag een bezoek gebracht aan de vaatchirurg van het Erasmus Ziekenhuis in Rotterdam.
Ik had eigenlijk al voorgenomen op te kiezen voor medicatie en niet voor de risicovolle operatie. Toch met open vizier gaan luisteren wat men mij te melden had.

De arts schertste in 3 kwartier hoe de operatie zou verlopen. Tevens werd uitvoerig uitgelegd wat er tijdens en na de operatie allemaal niet zou kunnen gebeuren. Gedurende het gesprek werd Yvonne en mij duidelijk dat we voor een hele moeilijke keuze kwamen te staan. Het doorleven met medicijnen en de kans van 1 op 5 dat je op termijn een fatale beroerte krijgt. De tijdbom die je lichaam hebt waarvan je niet weet of hij ooit afgaat en zo ja wanneer hij afgaat!
De andere kant is het eenmalige operatierisico van 1 op 20 dat je niet goed uit de operatie komt. Loopt het goed af dan kan je leven weer een normale loop hebben.

Yvonne raakte tijdens het gesprek volledig van streek. Het beeld doemde op van 35 jaar geleden toen mijn vader met een beroerte uit een operatie kwam en niet meer kon praten.

Ik beloofde de arts met een week mijn beslissing kenbaar te maken.

We verlieten het ziekenhuis en liepen door het centrum van Rotterdam als 2 zombies zonder iets te zeggen.

In de trein naar huis wisten we in feit al wat de beslissing zou worden. Ik ben er de man niet naar om niet het voortouw te nemen en te gaan zitten afwachten wanneer de klap valt!

Gezondheidsperikelen.

In januari werd ik tijdens de reis in Thailand geconfronteerd met een vervelend probleem met de gezondheid.
Toen we op zaterdagochtend liepen te wandelen op een grote markt kreeg ik plotseling tintelingen in mijn wang, de neusvleugel, lip, rechter arm en hand, lende en voet met tenen. Dat alles een de rechter zijde van mijn lichaam. Je vreest gelijk voor een tia en op zijn minst dat het te maken heeft met iets in de linkerzijde van de hersenen.
De klachten zijn nooit meer weggegaan. Direct na terugkomst de huisarts geraadpleegd en via allerlei onderzoeken in het Vlietlandziekenhuis in Schiedam 3 maanden niets opgeschoten.

Vandaag een groot onderzoek ondergaan in het Academisch Ziekenhuis in Rotterdam alwaar uiteindelijk is vastgesteld dat ik in Thailand een herseninfarct heb gehad en dat ik van geluk mag spreken dat ik geen zwaardere beroerte heb gehad. Tevens heb ik in de weken daarna een groot risico gelopen dat er een herhaling was opgetreden met ernstige gevolgen.
Mij werd verteld dat van de 2 halsslagaders er 1 volledig verstopt is waaraan niet meer gedaan kan worden. De ander ader is voor ruim 75% verstopt en daarmee loop ik groot risico dat ik ook met medicijngebruik op termijn wederom de kans loop opnieuw getroffen te worden door een misschien wel fatale beroerte.

Een operatie is ook mogelijk om de verstopping in de nog werkende slagader te verhelpen maar daarmede loop je een behoorlijk groot operatierisico.

Ik word doorverwezen naar de vaatchirurg!