Naar de Costa Brava.

We wilden eens in september naar Spanje. Aan de Costa Brava in Platja d'Aro is onze stek. Met de kinderen zijn wij daar in het verleden misschien wel 12 keer geweest. Nog even overwogen onder Barcelona te gaan staan omdat je aan de Costa Brava nog weleens invloed van het weer hebt vanuit de Pyreneeën. Het was echter een te lang stuk vanuit de Dordogne voor 1 dag dus terug na een jaar of 6 naar de plek waar het allemaal begon.

Het had daar de nacht ervoor enorm geregend en dat was nog goed te zien. Verder was de camping erg leeg. De laatste zondag van augustus was de camping naar ik hoorde op 1 dag volledig leeggestroomd. Er waren nog naar schatting een stuk of 30 caravans nog bezet met opvallend veel Zwitsers. Verder achter op de camping nog een groot jeugdkamp uit Duitsland.

De auto heeft de volledige tijd van 3 1/2 week onder de hoes gestaan en dus niet gebruikt. Ondanks het feit dat de benzine maar € 1,42 kost heb ik in die periode geen km gereden.
 Het schema van nagenoeg elke dag: de Volkskrant downloaden op de tablet, douchen, koffie leuten, met de fiets naar de super, een glaasje rosé, lunch, naar het strand, een biertje, een baco en een glaasje whisky. Eten, afwassen en de caravan in voor de tv. Wat een eentonigheid! Maar wel genieten met gedurende nagenoeg al die weken fantastisch weer.
Hier wat sfeerbeelden:

Het ging nooit vervelen, die alledaagse routine.
Regelmatig gingen we toeren over de kilometerslange boulevard en naar de straatjes met vertier in het centrum.
Opvallend was dat er weinig tot niets te  merken merken was van economische problemen die Spanje teisteren. Geen leegstaande winkels, geen massale hoeveelheid woningen die te koop staan en erg druk in de stad voor deze tijd van het jaar. De winkels zijn opvallend chiquer geworden en zeer waarschijnlijk komt dat door de Russen die ook hier de omgeving ontdekt hebben.
We zijn een aantal keren gaan eten en het was goed druk.

Kortom: we hebben het reuze naar de zin gehad!

Op naar de Dordogne.

De volgende dag verder naar het zuiden. We gingen op bezoek bij Rutger, Marleen en de kleindochters Sienna en Lize die op vakantie waren in een tent op de RCN camping Le Moulin de la Pique bij het plaatsje Belvès in de Dordogne.

Hier was het nog een week hoogseizoen en het was daar heel gezellig vol met Nederlanders. Een goed animatie-team, uitstekende voorzieningen en hele leuke zwembaden. Zeer geschikt voor de kleintjes!

We hadden een mooi plekje voor de caravan:

De Dordogne is natuurlijk prachtig om te verblijven met aantrekkelijke plekken om eens te bezoeken zoals

Sarlat en Souillac.

Rutger en Marleen waren daar met vrienden Barry en Angela en op dinsdag hebben we nog gezellig voor onze caravan met zijn alle het bekende saté-evenement beleefd van Yvonne en Herman. Al had deze keer Barry een heel groot aandeel in het warm houden van de bbq.

Dus gingen we eens met vakantie!

Dit jaar was een ander jaar dan normaal. Moet kunnen, enige aanpassing op zijn tijd mag eigenlijk geen bezwaar zijn. Omdat we al jaren eigenlijk alleen maar vakantie genieten zeg ik altijd dat ik nooit op vakantie ga. Ik bedoel met vakantie: er een ruim aantal weken vandoor gaan naar een ander land.

Dit jaar begon dus op 23 augustus "de vakantie" op vrijdag 23 augustus met de caravan op weg via Parijs en voorbij Orleans naar Nouen-le-Fuzelier op de camping La Grande Sologne. Er zijn niet zo heel veel camping op deze route naar het zuiden. Al een aantal keren hier geweest en weer prima bevallen. De caravan aan de haak laten staan op een ruime plek onder de bomen. Die hinderen alleen het gebruik van de satelliet voor die ene avond. Dus dat werd lekker de Volkskrant lezen van die ochtend uit Maassluis.

We gingen weer richting Zwolle.

Voor het 4e opeenvolgende jaar gingen we weer naar de camping in Zwolle tijdens de vakantie van de mijn zwager Ronald met zijn gezin naar Frankrijk. Mijn schoonvader heeft inmiddels de zeer hoge leeftijd van 93 bereikt en langzaam maar zeker dreigt het vlammetje van de kaars steeds kleiner te worden.
Tot overmaat van ramp gebeurde een paar dagen voor het vertrek datgene waar we al lang op wachten; Opa viel hard op zijn achterhoofd. Een Behoorlijke wond was het gevolg maar spannender was wat de verdere gevolgen zouden zijn. Gelukkig niet de verwachte breuk in de heup.

Omdat ik voor controle naar het ziekenhuis moest konden we pas een paar dagen na het vertrek van Ronald richting Zwolle. We troffen daar de beste man aan in een heel andere conditie dan eind april tijdens ons laatste bezoek. Communicatie met hem was nu schier onmogelijk en hij viel voortdurend in slaap. Vermoedelijk had hij tijdens de val een hersenschudding opgelopen. Wat ook een probleem was dat zijn weerstand tegen eten nog groter geworden was en hij nog maar heel weinig dronk. Het was hartverscheurend hoe hij in korte tijd in conditie achteruit ging. Hij vertoefde 2 dagen per week in het dagverblijf en al spoedig drongen de verpleegkundigen aan om het 5 dgn on het dagverblijf op te nemen zodat het voortdurend slapen zou bemerkt zou worden en het innemen van eten en drinken.

Het ging allemaal zo snel dat we al na 2 dgn werden benaderd om een rolstoel te gaan halen omdat het lopen met de rollator gedurende het korte stukje naar de dagopvang niet meer ging.
Ook in zijn woning kon hij zich niet meer verplaatsen en moest hij soms uren blijven zitten totdat een zorgmedewerkster na een paar uur weer langs kwam. ook 's nachts kon hij zijn bed niet meer uit met alle gevolgen van dien.

Uiteindelijk kwam er een situatie dat hij 's nachts in paniek raakte omdat hij niet meer wist dat hij in zijn eigen huis was en het voor de thuiszorg het een steeds groter probleem werd hem goed te kunnen verzorgen om rede dat hij niet meer langdurig alleen kon zijn.
Besloten werd na een gesprek met de arts en leiding van de thuiszorg dat hij zijn huis moest verlaten en naar een verzorgingshuis zou moeten. Voorlopig is hij nu geplaatst in een observatieafdeling en het is verheugend om vast te stellen dat mede d.m.v de kanjers die daar op de afdeling werken hij gelukkig weer aan het eten is gegaan en zichtbaar weer opknapt.



Hebben we verder nog iets gedaan in die 3 weken in Zwolle. Gezien de omstandigheden zijn we op 2 dagen na bij Opa op bezoek geweest. Daarnaast gingen we elke dag naar Appie om onze en zijn koelkast te vullen.
Verder zijn we een keer gaan fietsen met de pont naar Hattem en over de nieuwe spoorbrug terug.







Ook gingen we nog een zondag naar de beroemde boekenmarkt in Deventer met na afloop het traditionele patatje bij halte Assel nabij Hoog Buurlo op de Veluwe.




Ook nog een hoogtepunt was het bezoek van Rutger, Marleen en de 2 kleindochters met hun nieuwe auto op de camping met een etentje in een pannenkoeken restaurant









Nu weer even thuis om over een week of 2 eindelijk eens met VAKANTIE te gaan tot eind september.