Eventjes weg uit het grauwe Nederland!

  Zoals de vorige jaren gebruikelijk gingen we er tussenuit om wat vitamientjes op te doen in een wat aangenamer klimaat ergens op de wereld als in januari gebruikelijk is in Nederland.

Deze keer geen Azië dus. Het MH17 drama verstoorde de boel toen ik al in de maand juli aan het onderzoeken was om weer naar Thailand te gaan met een tussenstop dit maal in Kuala Lumpur. Dus was ik aan het kijken voor een stopover daar zo vliegend met Malaysian Airlines. Dus maar een poosje uitgesteld!
Vervolgens deden we wat investeringen in huis en in de nieuwe caravan en daarom even geen zin in een al te dure reis.

De Canarische Eilanden was een gedachte maar we zijn wat huiverig voor de stabiliteit van het weer daar in de maand januari.
De beslissing werd een van de Kaapverdische Eilanden. Een tweetal uren en 1500 km verder vliegen als Gran Canaria een paar honderd km uit de kust van Senegal dus dat moet wel lekker zijn zou je denken!

Nou, dat viel wat tegen! We verbleven 14 dgn in een appartement bij het dorp Santa Maria op het eiland Sal. In het noorden van het eiland is het vliegveld en daar vandaan gaat er nagenoeg de enige weg naar het zuiden naar het dorp. Er is verder bijna niets. Zanderige, stoffige vlaktes bezaaid met stenen en verder bijna niets. De enige toeristische bezienswaardigheid zou een zoutmeer zijn alwaar je even zou kunnen gaan drijven.

We waren met Arke in dit appartement. En dat zag er verrassend goed uit. Het was qua oppervlakte minstens zo groot als ons woonhuis met een keurige inrichting en een heel behoorlijke keuken. Niets op aan te merken!
Het mooie zwembad hiernaast zijn we niet in geweest. Het water was steenkoud.




Er waaide daar dag- en nacht een stevige en frisse wind, die overdag zelfs aantrok tot hinderlijk hard!
Daarbij kwam, dat het gedurende ongeveer de helft van onze aanwezigheid vrij dicht bewolkt was en de zon geen gelegenheid had de temperatuur wat aangenaam op te warmen in die koude wind.
De eerste dagen gingen we steevast naar het strand en huurden we 2 bedjes. Met een 3e bedje probeerden we wat door deze op zijn kant te zetten wat uit de wind te raken. Veelal als de zon 's middags verdween werd het onaangenaam door de temperatuur en de harde wind en dan stapten we maar weer op!
Veel toeristen daar gaan er vaak uit wandelen maar het is al gauw eentonig daar. Erg kleinschalig en weinig te beleven. We maakten elke avond een wandeling richting dorp om te gaan eten en dat waren al gauw dezelfde routes naar dezelfde restaurants. Restaurantprijzen waren verrassend duur omdat alles geïmporteerd moet worden behalve vis!



In het dorp is kleinschaligheid troef. Het doet wat denken aan de straatstenen en de sfeer van Brazilië alwaar we een paar keer geweest zijn. Dat wordt ook versterkt door de gemêleerde huidkleur van de bevolking, de Portugese taal en de kleur van de huizen




De bevolking is overigens heel vriendelijk maar er is ook verder niet veel te doen. Het grote item is hier "NO STRESS' dat je overal ziet en waarvan de tekst op veel t-shirts verkocht wordt.

De laatste dagen ging zomaar de zon de gehele dag schijnen en hadden we een plekje gevonden bij het appartement war we achter een muurtje verscholen dus uit de wind heerlijk van de zon hebben genoten.


En natuurlijk op een van de laatste avonden uitgebreid kreeft gegeten!!!!!!!!!!!!!

Al met al moeten kunnen we zeggen dat we best nog wel een leuke tijd hebben gehad!

Het weer viel wat tegen, het eiland zeer kleinschalig en om die redenen niet zo gauw voor herhaling vatbaar.
Maar wel de nodige zonne-vitamientjes gekregen en daar ging het eigenlijk om!

De Kaapverdische Eilanden op redelijke vliegafstand voor niet al te veel geld er even uit!

Leuk om er eens geweest te zijn!