De terugtocht

Vandaag nemen we afscheid van de camping in Guardamar om ons richting het noorden te begeven.







Het voornemen is om er voor de 2e keer deze reis een extra lange rit van te maken van rond de 600km met de bedoeling even een slag te maken.
We rijden daarom redelijk op tijd weg voor ons doen en rijden via de n332 richting Alicante. Bij Alicante lukt het mij nooit op de weg te komen die ik van plan ben te maken. Ik wilde al 3 keer de A7 pakken richting A35 naar Valencia. De eerste keer stuurt Garmin mij naar de A31 en dan via de A35 naar de A7. De 2e keer zou ik niet luisteren naar Garmin maar goed kijken en voor dat ik het wist zat ik weer op de A35. Deze keer zou het toch goed moeten gaan. De borden zouden het toch goed moeten aangeven! Nee dus, voor dat ik het me realiseerde zat ik deze keer op de tolweg AP7! Wel mooi overigens. Had ik dus nog nooit gereden. Je komt langs een rij bekende namen. Je rijdt hoog langs de kust dus bij Benidorm weet je ff niet wat je ziet. Het lijkt wel little New York! Er staat een dubbele wolkenkrabber in aanbouw waarvan ik voor de burgers van Benidorm hoop, dat die afkomt in de huidige economische malaise. Anders zitten ze nog in de lengte van jaren tegen zo'n puist aan te kijken.
Verder kom je langs Altea, Denia, onze vroegere bestemming Oliva en langs Gandia.

Bij Valencia ging de zon weg en reden we een half uur door een angstaanjagende gele wolk waardoor je eerst aan een milieuramp dacht. Later die week zagen we in het Rtl-journaal dat er een grote bosbrand heerste in het binnenland.

Boven Valencia  over de A23 richting Teruel en Zaragoza. Bij Teruel is 40km landinwaarts een camping na 470km maar dan moet je de volgende ochtend weer 40km terug naar de snelweg dus dan maar 130km doorgereden naar Zaragoza.
Daar zochten we de stadscamping op die nieuw is aangelegd een paar jaar geleden toen er een wereldtentoonstelling was in Zaragoza. Nu voor de 2e keer en een aantal jaren stelden we helaas vast, dat er niet veel meer wordt gedaan aan onderhoud. Kennelijk is ook daar het geld helemaal op.

's Avonds hebben we gegeten in basic-style voor de caravan.


De volgende dag ging ik een nieuwe uitdaging aan. Ik wilde weer in Frankrijk uitkomen richting Bordeaux maar voor de afwisseling niet zoals op de heenweg via Baskenland en Les Landes. Daarom de weg gekozen door de Pyreneeën. Al een paar keer heb ik dat willen doen maar week toch uit omdat ik niet goed kon inschatten of dat niet een te grote opgave was voor mij en de caravan. Veel navraag gedaan bij Spanje gangers maar maar nooit een eensluidende mening. Zelfs krijg ik op internet geen duidelijkheid behalve dat er enorm is geïnvesteerd in de aanleg van een tunnel omdat Spanje en Frankrijk een doorgang willen voor het vrachtverkeer om de routes langs Baskenland en Girona te ontlasten. De tunnel is al een aantal jaren klaar dus besloot ik "hop door de bergen"!

Nou dat viel vies tegen: Van Zaragoza via de snelweg naar Huesca. Na deze stad gaat de snelweg nog even door maar dan gaat de weg een stuk goed omhoog een pas op. Boven gekomen heb je een machtig uitzicht over de Pyreneeën maar gaat het behoorlijk stijl het dal in. Kennelijk zaten we  we voor die pas al op hoogte want de afdaling gaat hard. In de 2e versnelling duwt de caravan de auto enorm op naar een snelheid van rond de 70km p/u. Tevens was het lastig omdat ze enorm de weg aan het verbeteren zijn waardoor je vaak langs allerlei afzettingen moet sturen. In het dal gaat het weer goed en ook daar zijn hele stukken 4-baans en doen de Spanjaarden er alles aan om de situatie in orde te maken. Dan kom je bij de Col de Somport en wordt de weg 2-baans slingerend langs zo'n klein riviertje langzaam omhoog. Het was een zaterdag en er was opvallend weinig vrachtverkeer. Het werd eigenlijk steeds rustiger. Dan kom je bij een schitterende tunnel van een km of 9 en aan de andere kant sta je in Frankrijk.Vervolgens moet je een groot stuk (misschien wel 50km) over een lastig te berijden 2-baans bergweg slingeren naar beneden van dorp tot dorp. Eigenlijk ongeschikt voor caravan en zeker voor veel vrachtverkeer. Opvallend zijn de vele protestborden langs de weg tegen aanleg van de autoweg. En nu ging bij mij het licht aan! Bij nazoeken op internet blijkt dat de aanleg van een autoweg met viaducten etc. al jaren door milieuactivisten wordt gedwarsboomd en de politiek in Frankrijk de afspraken met Spanje op een laag pitje heeft gezet.
Na eindeloos gedraai waren we opgelucht toen we zagen, dat we Pau naderden. Deze rit is niet voor herhaling vatbaar!

Vervolgens de  autoroute A65 genomen tot Roquefort en overnacht op de camping in St.Justin met de naam Le Pin. Prima camping!




De volgende dag via Bordeaux de A10 genomen en vervolgens de A837 naar La Rochelle met de bedoeling om vervolgens in de Vendeé uit te komen.

De laatste 50km ging over D-wegen en ik denk dat ik met de caravan zeker 50 rotondes ben gepasseerd. Wat een vervelend gedoe is dat. Met de solo-auto kun je een rotonde vaak nog wel in z'n 3 passeren maar met de caravan is het afremmen geblazen, terug naar 2 en draaien maar!









Het uiteindelijke doel was €16-camping Du Jard in La Tranche-sur-Mer.