Dordogne 7 juli- 12 juli 2017

We reden dus van La Jonquera vlak voor de grens met Spanje naar Le Bouisson de Cadouin in de Dordogne. Daar is een B&B met de naam Rastaillou. Rutger en zijn gezein verbleven daar het vorig jaar en hadden de Venen zo enthousiast gemaakt, dat die dit jaar besloten daar heen te gaan. Zonder caravan onderweg naar de Costa Brava. Begin dit jaar bleek dat toevalligerwijs de Tour de France daar dit jaar langs zou komen. Dat hadden Yvonne en ik nog nooit gezien. Dus werd het een met het ander verbonden..met z'n allen de Tour gaan bekijken en gelijk de kleinzoons weer eens bijpraten na bijna 3 maanden verblijf in Spanje.
Zoals te verwachten was...de weg naar de B&B was heftig. Vanaf Cahors de Autoroute verlaten en ruim 90km door de Dordogne. Over eindeloze eenzame weggetjes en dorpjes slingeren over bruggen door dalen en over bergen. Het lijkt soms wel eindeloos... De Nederlandse eigenaar van de B&B heeft de aanlooproutes nauwgezet beschreven maar natuurlijk niet als je vanuit het zuiden daar naartoe rijdt. Op het eind zijn sommige wegen niet geschikt om met de caravan te berijden en omdat de navigatie ook onduidelijk is reden we dus verkeerd. Moeizaam draaien met afkoppelen van de caravan aan toe. Uiteindelijk na veel moeite hebben we zoals altijd de bestemming gevonden!

 Leontien en Peter Hootsen hebben een prachtig bedrijf. Een Bed en Breakfast in de Périgord in de Dordogne. In een verlaten gebied zeg maar in de middle of nowhere! Daarbij ook nog een camping  en verhuur van allerlei dingen zoals tenten op de camping en zelfs een camper.
Die Peter kan uitstekend koken en maakt op de meeste avonden een leuk diner voor een groep belangstellenden.
Op zaterdag kwamen Marco, Jessica, Bengt en Jens binnenzetten en hebben we gelijk ons het diner laten voorschotelen.

De camping heeft zeer ruime plaatsen maar dat is ook wel nodig want het is bijna nergens horizontaal en je hebt veel ruimte nodig om de caravan op de goede plek te krijgen. Gelukkig hebben we een mover maar die is na een half uurtje toch wel leeg.










De Tour de France zou op dinsdag langskomen en Marco ging al op zondag terrein verkennen voor een goed plekje om te gaan kijken. Op zondag stonden al campers om de mooiste plekken langs het parcours. Op maandag was het een rustdag in de Tour en waren ze neergestreken in Périqueux. Dus zijn we met z'n allen daarheen gereden met 2 auto's om even de sfeer te proeven.

In het Ibis hotel zat de Jumbo ploeg en konden we buiten en binnen even rondscharrelen en iedereen bewonderen. Jens mocht van de chauffeur even snel in de bus kijken en dat heel stoer voor hem om dat mee te maken.

Op de etappe-dag zelf ging Marco al tijdig even snuffelen op het parcours. Het peloton zou naar schatting rond de klok van half 5 langskomen maar om 12 uur stond het al aardig vol met mensen en was het al moeilijk een parkeerplek voor de auto te vinden.

Dus we gingen snel op weg met het nodige eten en drinken. De auto's moesten we een heel eind van het parcours parkeren. We moesten wel 2km lopen om daar aan te komen en daar stond het rijen dik. Alweer een eind gelopen om uiteindelijk een plekje te vonden achter de borden van de Carrafour bij een heuveltje dat telde voor het bergklassement.

Het was nog uren wachten maar dat was zeer de moeite waard. Het was een heel leuk sfeertje en zeer afwisselend. De reclamekaravaan spurtte in een half uur tijd met een rotgang voorbij.

Gelukkig hadden 2 renners 10 minuten voorsprong op het peloton zodat niet alles tegelijk in 40 seconden voorbij was.

Concluderend: een hele leuke dag en leuk om een keer mee te maken!